Volgens wilde geruchten bestaat onze favoriete frituursnack uit afval, karton en andere viezigheden. Maar wat zit er nu echt in een 'normale' curryworst? Wij zochten het uit.
Het is zondagavond, voor vele Belgen betekent dat een bezoekje aan de frituur. En wat schreeuwt er meer comfort food dan een pakje friet en een heerlijke curryworst? Maar weet je eigenlijk waaruit je favoriete frituursnack bestaat?
Je hoorde ongetwijfeld het gerucht dat een curryworst bestaat uit allerlei viezigheden en overschotten. Klopt dat nu eigenlijk? De ‘Keuringsdienst van Waarde’ ging langs bij een fabriek van snackmerk Beckers. Daar hadden de slagers nog nooit uiers of ogen in de snack verwerkt.
Separatorvlees
In een originele curryworst zit vooral kippenvlees (ongeveer 50 procent). Beckers weerlegt dat er viezigheid zoals koeienogen of karton in de populaire snack zit. Vroeger, zo’n 50 jaar terug, zaten er wel ondernemers tussen die het niet zo nauw namen met hygiëne’, aldus Beckers. Deze ondernemers hebben de snack een slechte naam gegeven.
Maar waar bestaat het restproduct dan juist uit? Het is een substantie die geproduceerd wordt van de resten spierweefsel en dergelijke die aan beenderen overblijven nadat het grove vlees er vanaf is gesneden. Ook wel separatorvlees genoemd: een soort vleespasta met botdeeltjes. Omdat het product zo weinig vlees bevat, moeten de fabrikanten het aanduiden met die specifieke naam. De snack bevat dus geen afval of ogen. Toch is dat geen reden om te juichen. De Verenigde Staten, bijvoorbeeld, verbieden de consumptie van separatorvlees.
Varkensvlees
Naast kip, vind je ook varkensvlees in een curryworst. De fabrikanten gebruiken hier ook één van de vetste gedeelten van het dier: het varkensspek, meer bepaald van de rug. Af en toe wordt er ook paardenvlees gebruikt, omdat het goedkoper is dan rundvlees. Samen is dat andere vlees goed voor ongeveer 20 procent van de curryworst. De rest wordt aangevuld met water, uien en paneermiddel.